Vuruldum ey dost! güle kanýný veren bülbülün feryatlarýna. Daðlara,taþlara ak benizli kýzlarýn göðsünde yeþeren aðlayan aðaçlara.
Vuruldum ey dost! dört ýrmak birden akýyor bulanýk gözlerimde bilinmeyenlere sürükleniyorum bilmem hangi dünyanýn hangi yerlerine.
Vuruldum ey dost! pirinç diþli yeþil gözlü dilberin sevda türkülerine. Pamuk tarlasýnda ter döken elleri,dudaklarý çatlamýþ ve umut dolu genç kýzlarýn alýn terine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahri Güven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.