bugün öðlen uzun bir yolculuktu süpürülmüþ anýlara kalaycý elinin tersiyle siliyordu alýn terini güneþi emiyordu ibrikler çaydanlýklar öksüz çoçuklar gibi bakýrcýlar çarþýsýnda bir kedi farenin kuyruðuna basmýþ patisini acelesi yoktu ölümün ah meloþ sen yine süpürülmüþ dünlerden koynunda sakladýðýn acýlarý koydun masaya bahanen hazýr seviþmek için sulu göz ne zaman öðreneceksin koþulsuz sevmeyi martýlarýda kýskanýyorsun denizden senin de tanrýn o iþte sahiplenmek acýlarý bile
Sosyal Medyada Paylaşın:
perhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.