HUZUR

Kendine dahi güvenemeyen bir insanýn karþýsýndakine güven duymasýný nasýl bekleriz ki?
Dünya denilen þu lanet için tüm umutlarýný yitiren birinin umut etmesini nasýl bekleriz ki?
Güvenmek, umut etmek bana has þeyler deðilmiþ
Çok geç öðrendim
Omzuna yaslanýp telaþsýz uyuyabileceðin biri yokmuþ meðer
Her an tetikte olmalýymýþ insan
Güzel günlerin varlýðýna beraber umut edeceðin biri yokmuþ meðer
Çünkü Dünya çok kötü bir yermiþ, güzel günler ancak masallarda olurmuþ
Huzur dedikleri aranýnca bulunacak bir þey deðilmiþ meðer
Kaybedince anlaþýlacak bir þeymiþ
Her huzursuzluk kimi zamana göre huzurun ta kendisiymiþ
Herkes gibi ben de
Çok istedim huzuru bulmayý
Öyle bir yere saklamýþlar ki
Bulamadým
O kadar çok aradým ki
Oysa yanlýþ yerde aramýþým
Boþuna yorulmuþum
Sonra mý?
Sonra kaldým baþbaþa
Baktým kendime
Asýl huzur yanlýzlýktaymýþ
Yalnýzlýk ürkütücü bir sessizlik
Fakat kýrmak yokmuþ lügatýnda
Yarý yolda býrakmak yokmuþ
Baþýný okþayacak bir el yokmuþ
Ama baþýný rahatça yastýða koyabilmekmiþ huzur dedikleri
Ve huzur dedikleri Dünya’ya gözünü nasýl açtýysan öyle çekip gitmekmiþ...


Sosyal Medyada Paylaşın: