Aklýmýn odalarýnda kayboldum Yetiþeceðim hiç bir aþk yoktu Zaten bu odalarda aþka yer yoktu Ve ben tüm aþklarýma geç kaldým
Bu odalar kördü, saðýrdý ve de sessiz Nasýl yaþar ki insan bu odalarda sevgisiz Soðuktu, aceleci ve manýk dolu Yüzüstü býrakýlmanýn açýklamalarýyla dolu Yitirdim bu odalarda kalbe giden yolu
Aklýmýn odalarýnda kaybettim seni Yine o odalarda aklýma geliverdin Ve her aklýma geldiðinde Yine aþk dedim, sen gittin
Aklýmýn odalarýnda kalbimin sesi sustu Ses tonunu hatýrladým gülüþün sustu Gözlerini hatýrladým bakýþýn sustu Bu odalarda sevgisiz, çaresiz AÞK sustu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Toraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.