Fýrtýnalý denizdin su aldým hep, dönmedim
Sen azgýn bir dalgaydýn, ben batan köhne gemi
Seni düþünmekten hiç kendimi düþünmedim
Tütünüm gibi gördüm, çayýmýn taze demi
Hep kendini düþünen bencilmiþim öyle mi
Bir kara sevdadaydým, aþýðýydým simanýn
Þefkatin var mý senin, var mýydý hiç imanýn
Bir tek bana yasaktý sýðýnacak limanýn
Gözlerimin yaþlardan bitmedi küflü nemi
Hep kendini düþünen bencilmiþim öyle mi
Kar kalkmazken daðýndan duman çöksün, puslu ol
Çöle düþsün Mecnunun, Leyla gibi yaslý ol
Bir Ferhat bul Þirinleþ, bir Kereme Aslý ol
Sevdalanmak kolaysa sen de sev dert çek emi
Hep kendini düþünen bencilmiþim öyle mi
Zorda kalýr düþüncen fitne girer iline
Bir ebabil baþ gelir bir taþ ile filine
Hüküm günü ceza var, gönül kýran diline
Doyan gönül aç kalýr, acýkan bulur yemi
Hep kendini düþünen bencilmiþim öyle mi
Bükülen baþ dikilir, utandýrýr ezeni
Hak gelince ayýrýr, üzülenle üzeni
Bir tek nefes bitirir bozuk olan düzeni
Kalpler Hakký konuþur, baþlar aþýklar cemi
Hep kendini düþünen bencilmiþim öyle mi
uytun ....