SEN ÖĞRETTİN

Beraber dinlerdik o içli þarkýlarý
Þimdi o eski tadý veremiyorlar bana
Gittiðin günden beri giyindim korkularý
Öyle öksüzüm öyle, yetimim inan sana,
Sen öðrettin gülmeyi ve aðlamayý bana..

Evden hiç çýkmýyorum perdeyi açmýyorum
Yokluðuna ne ýþýk ne de mum yakmýyorum
Delirdim sanýyorlar inan hiç takmýyorum
Öyle hasretim öyle, muhtacým inan sana..
Sen öðrettin susmayý ve dinlemeyi bana..

Resimlerine bakýp dirensemde aðlayýp
Küskün bir çocuk gibi kollarýmý baðlayýp
Uykularýmda her gün ismini sayýklayýp
Öyle kýrgýným öyle, dargýným inan sana..
Sen öðrettin affedip ve sabretmeyi bana..

Kolum kanadým kýrýk ve hala aklým sende
Bilipte hallerimi koþarak gelmesen de
Sarýp yaralarýmý teselli vermesen de
Öyle baðlýyým öyle düþkünüm inan sana..
Sen öðrettin sevmeyi ve beklemeyi bana.

















Sosyal Medyada Paylaşın: