Öyle ki ölüme az kala geldi bu aþk kalbe dökülürdü þimdi solmuþ yapraklar gözü dönmüþ bir hikayenin sonuydu bu son bahar yapraðýn dökülmesine üzülmezdi ya o yar kýrmýþlardý elinden dilinden belinden ve her zerresinden bir daha açmayacaktý ya o hal son baharýn son yapraðýný tutan o dal öyle ki ölümüne az kala gelmiþti bu bahar önünde ne vardý bir acý kýþ ve bir sonrasý hep bahar
Sosyal Medyada Paylaşın:
ragıp aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.