BEN KARIÞTIM
Vikinglerin borozonlarýyla uyandým...
Fatihlerin ,ordularýna katýldým bu gece...
Kanýmda tutuþan, o ilahi aþkla doðruldum.
Ve göðe fýþkýran, volkan lavlarý kadar sýcaktým.
Ya da zirvesi bulutlarý aþan Everest kadar soðuk
Yunusdan çok daha aþýk...
Mevlana dan ,çok daha kendinden geçmiþ...
Kýmýzla beslenen yiðitlerin,
Özgürce gezen yýlgýn atlarýnýn, hayallerini kurdum ve gezindim.
Düðünlerdeki sinsin alevlerinin içinden geçdim.
Hiç bir alev beni yakmýyordu.
Yangýndým öyle yangýn ki her dokundugum yüregi tuz buz edecek kadar.
Bir su oldumm ,bakdým dalgalarýmda harabe gemiler...
Limanlarýmda kaldý o eski sevgililer..
Bir dag baþý yalnýzlýðýna oturtumm, yanlýzlýðýmý
Bir çýnar oldu hislerimmm ...
Yapraklarý Arþý alada, secdede kökleri yamaçlardan aþaðýda...
Saçlarýmda bulutlar ellerimde gelincik çiçekleri
Kekik kokusu karýþmýþ kimilerine
Tatlý bir yaðmurla uyandýr sevgili
Ben karýþtým sen ayýr beni...
KRALICE SULTAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.