Kim Üzebilir ki
Ne güzel bir sakinlik...
Ruhum tekbir çekiyor,bedenim rabýtalar da sanki.
Ne güzel bir huzur ey sevgili...!
Sana yakýn olmak ,
Sana varan yollarý dergah saymak bir bir...
Hissedebilmek tatlý esintide,
dua melaikelerinin varlýðýný...
Ne güzel cüssemin tüy gibi hafif,
konuþmalarýn sa bir o kadar aðýr olmasý.
Ne güzel kelimelerin dinlenilmeye deðecek,ehemmiyete bürünmesi...
Ender muhabbetler kervanýnda bir lokmaya talip olmak ne güzel...
Dünyevi iþleri bir an býrakýp,ýslatmak seccadeni huþu ile...
Þimdi kim üzebilir ki?
Þimdi hangi cüsseyle gücü yetebilir ki?
Dað deðil daðlarý yaradan var iken...
KRALiCESULTAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.