KEŞ OLDU GİTTİ

KEÞ OLDU GÝTTÝ
Býrakmaz peşimi çile dert benim
Şu nefsim kendine baş oldu gitti
Kurtulamam tutsak ruhum, bedenim
Arzularým nefse tuş oldu gitti

Kapýldým giderim boş bir hevese
Şu dünya denilen süslü kafese
Güvenme aldýğýn anlýk nefese
Senden öncekiler boş oldu gitti

Yazým kýşa döndü baharým güze
Yaş geçtikçe indi ağrýlar dize
Her çýkardýğýmda tekeri düze
Gittiğim tüm yollar şoş oldu gitti

Nefesi’yim her kim iman etmedi
Kibrinden secdeye başý gitmedi
İbret al, Karun’a servet yetmedi
Firavun’la Nemrut keş oldu gitti.

Nefesi (Orhan ÖZER)


Sosyal Medyada Paylaşın: