Hz. YUSUF (Hikâyesi)
HZ. YUSUF (Hikayesi)
Gördüm on bir yýldýz, ay ve güneþi
Secde de ihvaným ey babam Yakub
Tasvir eyle bana gördüðüm düþü
Nurlandý her yaným, ey babam Yakub
Kardeþlerim varýp sana geldiler
Söz verip Yusuf’un senden aldýlar
Bir olup sahrada bana daldýlar
Yaktýlar þu caným ey babam Yakub
Karanlýk kuyuya beni attýlar
Gömleðimi koyun kaný ettiler
Dediler ki kurtlar oðlun yuttular
O günden dilhunum ey babam Yakub
Yakýnýmda konak eyledi kervan
Beni köle diye sattý bezirgan
Mýsýr sarayýna olsam da sultan
Özlerim Kenan’ým ey babam Yakub
Tutuldu endama evin zevcesi
Tükenmek bilmedi türlü hilesi
Davetine icab etti cümlesi
Oldular hayraným ey babam Yakub
Züleyha aldanýp kendi nefsine
Kapýldý þehvetin kör hevesine
Zindan dedikleri can kafesine
Attýlar bedenim ey babam Yakub
On iki yýlýmý zindana verdim
Rabbimin lütfuyla kemâle erdim
Kralýn esrarlý düþünü yordum
Son buldu zindaným ey babam Yakub
Dediler ki þehir senindir yönet
Sende vuku bulur mizan adalet
Varmý bundan daha üstün mükâfat
Yükseldi gör þaným ey babam Yakub
Tecelli eyledi rabbim kelâmý
Kýtlýk denen illet sardý alemi
Abilerim varýp verdi selamý
Kaynadý al kaným ey babam Yakub
Dedim ben Yusuf’um uyun sözüme
Gömleðim götürün babam gözüne
Dökün suyu sönsün, hasret közüne
Kalmadý dermaným ey babam Yakub
Piþman olup tövbe eden Züleyha
Ýmanla nurlanýp oldu saliha
Son buldu gözde yaþ, gönülde sayha
Olunca cananým ey babam Yakub
Herkes gibi bende, yaþarým bahtým
Buyur gel ey babam, senindir tahtým
Yýllarca göz yaþým, içe akýttým
Sendedir fermaným ey babam Yakub
Nefesi dediðin günahkâr bir kul
Kur-an ve sünnettir gittiyi tek yol
Dediler kendine gönül dostu bul
Ararým sultaným ey babam Yakub
Nefesi (Orhan ÖZER)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.