Seni,kendimden çok sevmedim.

/.. ’ Bir daðýn doruðu,bir sonraki daðýn eteðidir.’





Eteðine tutundum,Nemrut
Sana Aðrý’dan selam getirdim.
Ýster sevin,ister somurt
Seni,kendimden çok sevmedim.




Sevmeleri sevdim,boþ caddelerde koþarken,yalýnayak
Kendi kendime,türküler söyledim.
Defalarca düþtüm.Bedenim kanayarak
Her defasýnda bir yaným incindi,ama ölmedim




Aynayý sevdim.Karþýsýnda saatlerce durarak,
Kendi yansýmamdan baþka bir þey, görmedim.
Onca zaman kendimi uzaklarda arayarak
Yanýbaþýmdaki beni, farketmedim.



Güneþi sevdim,O’ ’Nü’ halini,Çýrýlçýplak
Utangaç bakýþlarla, dikizledim.
Tanrý gökyüzüne kurmuþ,salýncak
Aðzým açýk,hayretle izledim



Yaðmuru sevdim.Bir þubat akþamý, sýrýlsýklam ýslanarak
Bana eþlik eden martýlarý,hiç ama hiç üzmedim.
Uçmak istedim martýlar gibi,sonra;onlarý kýskanarak
Yoluma devam ettim.Fakat;onlara asla küsmedim.



Bir kadýný sevdim.Bedeninden söküp aldýðým ruhunu,okþayarak
Düðüm,düðümdü ruhu,çözemedim
Anladým ki;Halep burasý,oysa aþk I’rak
Üzülme ben gidiyorum,diyemedim.



Gözyaþlarýmý sevdim.Hýçkýra,hýçkýra aðlayarak
Ben derdimi kimselere diyemedim
Bir kadeh rakýda teselli arayarak
Aþký yanýna meze yapýp yiyemedim.




Yalnýzlýðýmý sevdim.Karanlýktan korkarak
Korktuðumu ona hiç belli etmedim.
Aydýnlýða sarýldým, giderayak
Siyahýn davetkar bakýþlarýný, kabul etmedim




Hayallerimi sevdim.Sadistçe,hýrpalayarak
Çarþafýmdan içeriye çekmedim
Maziyi düþünüp,hatýrlayarak
Geçmiþime küfretmedim.



Yaþamayý sevdim,Kozadan çýkan kelebeklere bakarak.
Umudumu hiç kaybetmedim
Ýçimdeki okyanusa kulaç atarak
Dalgalarý, kendimden çok sevmedim




Eteðine tutundum, hayat!
Sana yýldýzlardan selam getirdim
Ýster kabul et,ister fýrlat.
Seni kendimden çok,Sevmedim...


/.. Hayat;Daðlarýn ardýndaki daðlara,korkmadan cesurca ulaþabilmektir...




2008/aðustos

Sosyal Medyada Paylaşın: