VAY! ARKADAŞ

Ýyi günde kötü günde,
Unutuldum vay! arkadaþ.
Hem bugün de hem de dünde,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Sanki tarih eseriyim,
Bir nalýncý keseriyim,
Çoktan beri serseriyim,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Zamanýnda çok iþ gördüm,
Çözülmez dediler çözdüm,
Belki bir kaç kiþi üzdüm,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Belli zaten yolun sonu,
Her fani tadacak onu,
Nerden açýldý bu konu,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Daldan düþen yapraktayým,
Yarýn kara topraktayým,
Þimdi þükür hayattayým,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Baþý hüsran sonu hüsran,
Hatýrlandým sandým bir an,
Bende oldum hayal kuran,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Gurbette hasret türküsü,
Var herkesin bir öyküsü,
Olmuþum ömür törpüsü,
Unutuldum vay! arkadaþ,

Herkes kendi havasýnda,
Ekmek bulma davasýnda,
Ýki tavan arasýnda,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Çok þey istemem vesselam,
Ýki kelam bir de selam,
Çok görüldü buymuþ belam,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Döküldü o sýrma saçlar,
Bitti o tek kale maçlar,
Boþaldý dolu bakraçlar,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Ne çabuk geçti seneler,
Yapýþtý cana keneler,
Türlü türlü bahaneler,
Unutuldum vay! arkadaþ.

Necdet boþ yere konuþma,
Olur olmaza karýþma,
Hatýrlanmaya çalýþma,
Unutuldum vay! arkadaþ.
31.03.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: