daðlarýn dalgalarý ve denizin zirveleri kýtalara çarpýþmalarýn karanlýðý on binlerce yýl içinde kaynayan mavi sývý
evrim kadar kaynayan, kanayan yara volkanik tektonik dünyanýn kýrýþýklýklarý
sessiz fok balýklarýnýn valsý dokunduklarýnda doða katliamý tüfeklere mýzraklara su serpen balina ve kutup yýldýzý kadar milyonlarca yaprak kadar hafif bir þekilde olsa da daðlar çöküyor yüreklere
mehtap ve okyanus makas gibi birbirine katlanmýþ denizin üzerinde bir gün batýmý gibi açmýþ kýzýllýk ve rüzgarýn kan kokusu
daha uzaklara yelkenli açanlar sürü sürü balýk türleri kaçanlar bir kemer þeklinde kývrýldýðýnda minik yakamozlar
balýkçýlarýn balýk sevmeyen soykýrýmý onun için sallanýyor poseidon hýrçýn hýrçýn durmadan haykýrýrken denizin tanrýsý toprak ana çaðlýyor volkanlar patlýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mikail Dede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.