avamperest
iç nefesini
avamperest

iç nefesini


iç nefesini

uykulu saçlarından kovuldum..

tir tir titremekte
puslu dudakların..
belki de bu ihtar
ya da bir ihbar
gözlerinde gördüğüm yangının..

iri iri lafların altında
çiy kesiliyor annenden emdiğin süt
yatağında iç çeksen ölürsün..

kan sıçrıyor şakaklarından
günah işlemişsin de
göğsün takatsiz
için hep bir arka bahçe
güneşsiz kedisiz çimensiz..
kimsesizliğin çığlığından
boşalmış derin..

yarınlar çöl kadar sıcak
serap kadar kalabalık
demir gibi ağır..

ölmeden çürüdüğünü anlamak
pul pul dökülmek toprağa..

hava kabarcıklı ömrün geçip gitmesine mi
tül hışırtısında duyulamamak mı
acı olan?..

sararan göl
yüreğini delmekte
el sıkışmadan Azrail’le
iç nefesini!..

bıraksalar, bırakmazlardı ki rahat
tepetaklak olmadan
mezarının içinde..




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.