SÖZLERİM GEREKSİZ

Hangi dertten bahsedeyim?
Hangi dert bize ders verdi?
Hangi çare deva etti
Çaresizlik zihnime yerleþtirildi

Kelimeler beynimden dökülür kalemime
Kelimeler fayda etmez kalbime
Yazýk artýk kendime, direnme

Öfkeyle bilediðin adetsizliði sessizlikle kabullenirsin
Bir gün elbet adaletin tecelli etsin diye umutla beklersin

Sus sonsuzluða kadar, kal çölde bir baþýna
Dolan dur mecnun misali, uçsun aklýn baþýndan
Son bulduðunda bu böyle mi bitecekti diye sorgulayacaksýn hatta
Ýnan bulamayacaksýn hiç bir yanýt asla

Bu satýrlara sýðmaz aþklar
Kan bulaþmýþken kalemime yazamam daha
Umut sonrasý feryatlarýn, aðladýklarýn heyecanlandýrmaz
Kuramadýðýnda nokta koyulur her hatýraya

Silüetin düþlemimi terk etmiþ
Ümit bile her zerresini yitirmiþ
Sessizlik iþitme yetimi kaybettirmiþ
Yüreðimdekiler dilime gelmedem intihar etmiþ
Ektiðim hiç bir sevgi tomurcuðu yeþermemiþ
Biz denilen sözcük lügatýmdam silinmiþ
Üzerinden rahatsýz ettiðim hislerimi çektim,bitti


Sosyal Medyada Paylaşın: