AÇ KAPINI

Alýp baþýmý gitsem diyorum.
Yýldýzlý bir Haziran akþamýndan,
Sararmýþ sonbahara uzansam,
Yaðmur olup düþsem topraða, hafif ýslak
Ve ayrýlýðýn þarkýsýný yeniden yazsak
Avutsam öksüz yüreðimi,
Dönecek diye bir yalan söylesem mesela
Mesela gökten yýldýzlarý toplasam
Yeryüzünden papatyalarý
Ýnci mercan çýkarsam deryalardan
Ve uzansam yýllarýn ardýna saklanan, ulaþýlmazlýðýna
Gözlerinde ki hüzün var ya
Ýþte orda eylül olsam, alsan beni baðrýna
Uykuya dalýp bir daha uyanmasam
Ebedi bir yolculuða, gözlerinde revan olsam
Ah.. yorgun yüreðinde bir anlýk saltanata
Bilsen neler feda ederdim.
Aþksýz ömrüne bir nefeslik aþkla geldim.
Aç kapýný aç... Ey sevgili..
Benden bigane kalýp sen oldum da geldim.

Fazile KELEÞ.






Sosyal Medyada Paylaşın: