Beyoðlunda mart sabahý, Alabildiðine soðuk.. Yaralý bir kedi yavrusuyla Sabah ayazýný yudumluyoruz. Yaný baþýmda, kimsesiz bir mezarlýk Asýrlar geçmiþ üstünden Virane mezar taþlarý Kendinden vazgeçmiþlere yastýk Uðultu duyuyorum ruhumda Feryadý sinmiþ mazinin Eskimiþ kaldýrýmlara Bir soru sordum kendime Cevapsýz ardý ardýna Ýçimi titreten, mart ayazý mýydý, zemheriden kalan Yoksa bu derin, içli kimsesizlik mi Ölüm ve hayat kardeþti Dünya ise bir han, öyle diyordu þarký Gel, gel birazda sen oyalan.
Fazile KELEÞ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
fazile keleş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.