yüreðimin yazlarýný , balkonumdaki ipe astýðýmdan beridir.. hazan vurur maviliðini düþlerimin. hep sol yanýmda , çýð döküntüsü bir kýþ. nereme dokunsa.. yanaklarýmdan dökülen sen artýðý zaman buzul çaðý kaplar þiirlerimi. buz gibi üþürüm alfabenin sen/li yanýnda...! maðrur bir beste çalar mozartýn telinden.. inledikce naðmeleri vurur düþlerimin sokaðýna. bam teli kýrýlmýþtýr bir kere fahiþe "aþk"larýn ne kadar yýkasa küllerini ganj,da yinede bulaþmaz temizliði gusül abdestine hadi artýk vur tenimin en ücra köþelerine terini belki sen... belki ben.. kimbilir .... belkide biz düþeriz toprak ananýn daðarcýðýna zaman yalancý baharlarý imrendirecek kardelen açmazý .. kýyýlarýma vurur kendini , sahipsiz düþlerin þafaðý. bir o kadarda ben/sizim aslýnda...!!
Emel Abokan 25/03/2014 06:13
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Abokan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.