SILA

SILA
Döndüm sýlaya herkes yabancý,
Talan olmuþ ocaklar,
Anýlar içimde derin bir sancý..
Çelik çomak oynardým bak, þu sokakta,
Anam, yufka piþirirdi her gün ocakta;
Ardýç kokulu çocukluðu özledim.
Ýsli çaydanlýk tüter ,durmadan kaynardý ocakta,
Dedem , tütün sarar içer idi þafakta.
Ninem , azýk çarþafý dürer;
Sýðýrlarý bekler idi çalbantta,
Ardýç kokulu çocukluðu özledim.
Çocukluðum, çocukluðum; burnumda ekmek kokusu;
Çocukluðum, ne güzel günlerdi;
Aðrýmýzdý baþým; dað , taþ yüzüme gülerdi;
Sýlanýn taþýný, topraðýný özledim.
Yýllar sonra uðradým büyüdüðüm sokaða,
Kocamýþ oyun arkadaþým;
Aðarmýþ saç baþ, umutlar azalmýþ;
Lâkin anýlar dipdiri…
Çýkmaz inan akýldan hiçbiri;
Ardýç kokulu çocukluðumu özledim.
Çocukluðum, dört nala geçti birden,
Örtün üstümü, üþümesin anýlar;
Mazi derin bir yara,
Ardýç kokulu çocukluðu özledim..
Þenol ÞEN

Sosyal Medyada Paylaşın: