Gül Kokulu Mabet
Yemyeþil bir vâdinin gül kokulu mâbedi
Beþ vakit müjde verir Ezâný Muhammedi
Yýllardýr anlatýlýr, eskilerin deyiþi
Abdestsiz yapýlmamýþ câminin hiçbir iþi
Sýrtlarda getirmiþler çangallarý, taþlarý
Harç kabýna karýþmýþ muhabbet gözyaþlarý
Analar sevap diye seccade dokumuþlar
Rahlelerin baþýnda hafýzlar okumuþlar
Karþýsýndan çay akar þýrýl þýrýl yol boyu
Gözbaþý’ndan dökülür þadýrvanýnýn suyu
Ezandan önce gelir mahallenin eþrafý
Edeple, tevâzuyla doldururlar ön safý
Huzuru fark ediyor kapýsýndan girenler
Asýrlar öncesinde saf tutmuþ alperenler
Yüce dergâhta saklý kulun ecir hissesi
Bülbülü kýskandýrýr müezzinlerin sesi
Kandil gecelerinde þerefeler þenlenir
Tekbirler, ilahiler huþu ile dinlenir
Dört tarafý donatmýþ, süslemiþ kesme taþlar
Arýnmak ümidiyle secdeye varýr baþlar
Kubbesi olmasa da tavaný ahþap direk
Manevi ikliminde feyizle çarpar yürek
Sanki bir mýsra gibi zarâfetle çevreler
Gökyüzüne açýlmýþ ahþaptan pencereler
Mihrabýna iþlemiþ kandillerin kokusu
Minberinden okunur sanatýnýn dokusu
Tarihin hâfýzasý, ecdat býrakmýþ izi
Avludaki türbede medfundur Yahya Gâzi
Cömertçe serinletir çýnarlarýn gölgesi
Ýklime eþlik eder konan kuþlarýn sesi
Musallaya gelirler hatun kiþi, er kiþi
Mahþere burdan gider omuzlarda her kiþi
Güzel coðrafyamýzýn taþ mîmâri mâbedi
Ezanlarýn dinmesin minârenden ebedî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Sami Benli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.