Aşk Yolunun Yolcuları

Benliðini nurla bezer,
Aþk yolunun yolcularý,
Gönül gülþeninde gezer,
Aþk yolunun yolcularý.

Ýrfan baðýndan beslenir,
Güzel ahlakla süslenir,
En hoþ sedâyla seslenir,
Aþk yolunun yolcularý.

Çile dolu bâde içer,
Kýnayana güler geçer,
Heybesinden hikmet saçar,
Aþk yolunun yolcularý.

Giymiþ edep hýrkasýný,
Taþýr sevgi muskasýný,
Hor görür mü baþkasýný,
Aþk yolunun yolcularý.

Garip gelir, garip gider;
Ýncinsen de incitme der,
Tefekkürle sükût eder,
Aþk yolunun yolcularý.

Muhabbetle inen cemre,
Huzur katar fâni ömre.
Hepsi birer Yûnus Emre,
Aþk yolunun yolcularý.

Son semâvi söze aþýk,
Hakikate, öze aþýk;
Gül nakýþlý ize aþýk,
Aþk yolunun yolcularý.

Kalpleri benzer deryaya,
Meyleder mi masivaya,
Dönüp bakmaz bu dünyaya,
Aþk yolunun yolcularý.

Dert oduyla közlenirler,
Göz önünde özlenirler,
Halk içinde gizlenirler,
Aþk yolunun yolcularý.
Sosyal Medyada Paylaşın: