Saymadýk üstünden kaç, kýþ-bahar geldi geçti
Yanan yürekler hâlâ senin ile üþüyor
Davan çaðlara güneþ,hayallerin süreçti
Muhsin Baþkan dendikçe baþlar öne düþüyor
Keþ Daðý’ndan inerek gelecek sanýyoruz
Yokluðunu dün gibi bugün de anýyoruz
’’Vataný sevmek çile...’’ Bildik çiledir Reis
Kutlu inanç uðruna geçen ömür anlatýr
Kalemlere sýðmayan þahsýn biledir Reis
Yazdýkça yüreklere çektiðin satýr satýr
Acýnla kavruluyor yandýkça yanýyoruz
Zemheri ayazýnda eli boþ dönüyoruz
Küf tutmuþ zindanlarda ýþýðýndý imanýn
Utandý duvarda nem, kýlavuz oldu mehtap
Peygamber çiçeðinden topladýðýn dermanýn
Kur’an’a yaslandýkça kitaplar düþtü bitap
Yüzünde nur gölgesi þavkýnda sönüyoruz
Bilmedik kýymetini hep ona yanýyoruz
Varlýðýnla özdeþti en mesel düþünceler
Yürüdün hep dosdoðru göðsünü gere gere
Bileðini öpmeyen paslandý kelepçeler
Ülkün yoldaþlýk etti göðsündeki sipere
Buz tutmuþ bir zamanýn omzuna biniyoruz
Hasrete yenilirken susmayý deniyoruz
Ey! Karanlýk gecenin, ’’sonsuzluðun sahibi’’
Nefesimizi kesen bu ne zorlu havadis
Çakallar meydanlarda havanýn puslu dibi
Gam kendine yurt bilmiþ, kurtlar ininde hapis
Esince soðuk rüzgâr mevsime kanýyoruz
Beyaz karlar üstüne acýyla siniyoruz....
Nezahat YILDIZ KAYA