Birgün bir düþ gördüm.... Ayrýlýk... Yalnýzlýk ile bir olmuþ.... Bir korsan edasýyla.... Tüm aþýklarý kaçýrýp esir almýþlar... Mutluluk, sevgi ile aracý olmuþ... Neyapýp ettilerse bile... Hiçbir pazarlýða varamamýþlar....
Canýna taketmiþ ayrýlýðýn... Yalnýzlýðý arkadan gelenleri oyalasýn diye býrakmýþ.... Bütün özlem limanlarýný yakmýþ... Esir aldýðý aþýklar ile, Hasret gemisine binip firar etmiþ....
Sonunu ve nereye gideceðini bilemeyen ayrýlýk, Bu belirsizlikle..... Anlamýþki hata etmiþ.... Kürek mahkumu ettiði aþýklara bakýp, onlarýn ordada mutlu, sevgi içinde olduðunu görünce.... Gözlerinden iki damla yaþ akmýþ.... Birine acý.... Birine sevinç adýný koymuþ.. Gemiyi batýrmýþ.... Düþümden uyanýnca..... Baþucumda hikayeyi anlatan yalnýzlýðý gördüm.... Þaþýrmadým.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.