Kendi halinde yaþar idi derler. Kimseyi kötülük etmezdi derler. Kendine dahi yetmez idi derler. Yarayý mý, kabuðu mu bilirler?
Adý baþka, onu Abdullah derler. Abdâl olsa yaratýlan; kul derler. Sessiz gelmiþ, sedasýz göçtü derler. Yarayý mý, kabuðu mu bilirler?
"Tanýyaný pek yok, nereli?" derler. Soðuk su ile cismini yýkarlar. Son yolculuðunu bir garib gider. Yarayý mý, kabuðu mu bilirler?
Bir kaç insan kürek baþýnda, çeker. Toprak, yüzünü sille vurur geçer. Ardýndan dua edenler, neredeler? Yarayý mý, kabuðu mu bilirler?
Mesut Tütüncüler Denizli
Sýnava tabiydi, insancýl aklý Hayýrlý kul idi, yüreði paklý Sabýr ve metanet, içinde saklý Yarayý mý kabuðu mu nasýl bilirler......Ýshak Aras dostuma çok teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.