Sabýr taþý çatlar oldu, bu menzilde kalan olmaz;
Vakt eriþir, dost yetiþir, aþký meþke salan olmaz...
Dünyalýk tek servetimiz kadavra beden diliyle
Can pazarýna dökülsek, üste versem, alan olmaz...
Mercan dehlizlerde gönül, soðurur mecaz kumlarý,
Ýncimizi bulmak için, o derine dalan olmaz...
Naðmeler de kýrýk-dökük, güftenin içi boþaldý,
Perdeler kör, teller saðýr, bestemizi çalan olmaz...
Yâr demiþiz bir serâba, neyse ki, sevdâsý gerçek,
Üstünde tüter dumaný, bilge sözü yalan olmaz...
YUSUF BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.