kuþ kanadý bulutlarýn sesi gökyüzüne atýlan bir avuç taþ kendi ölümüm gibi
hem gerçek hem yalan bir çocuðun oyunu atlarla geçmek hayatýn üzerinden kendi ömrüm gibi
bir büyümek derdi açýlan kedi gözleri gibi korkuyla kaçarken hayat yaðmursuz gök gürlemesi dertlerimin ta kendisi
neyse ki martýlarda aç gökyüzünü bölüþüyoruz balýklarla beraber nasýl da aldatýyor suyun þalký sevincim kadar alýk hüznümü de sakladýðým güneþi çalmadan benden gelmekte olan gece bir avuç gökyüzü atýyorum cebime
Insan yüzleri saklanmadan oyuncaklar raflara kaldýrýlmadan dükkanlar kapanmadan bir kap umut saklýyorum yarýna kime niyet kime kýsmet ola kendi hayatým gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.