SEVGİ VE AYRILIK

Ayrýlýk dedi ki!
Yakarým seni,
Þuleler fýþkýrtýrým gözlerinden,
Ayrýlýðýn en hoyratýný tattýrýrým sana,
Karabulut gibi karabasan olurum rüyalarýnda..
Çünkü adým! ‘’Ayrýlýk’’

Gözlerinden akan sevgiyi dondururum,
Sürüklerim poyrazýn en fýrtýnalý rüzgarýnda,
Yanan yýldýzlar düþürürüm ardýna,
Aþýlmaz daðlarýn zirvesine çýkarým,
Geçilmez çöllerin sýcaðýnda yakarým…..
Yakarým seni sevgi…
Çünkü adým! ‘’Ayrýlýk’’ dedi.

Sevgi dedi ki!
Gülümseyerek..
Ey Ayrýlýk;
Ne þuleler fýþkýrdý gözlerimden,
gözlerimi nasýl da kan çanaðýna çevirmiþti
‘’Bilemezsin’’

Ayrýlýðýn en hoyratýný öyle bir tatmýþým ki,
Yollar aþýlmaz birer þahikaydý.
’’Bilemezsin’’
Ne hortumlar yaþadým,
gökten yanan yýldýzlar düþerken,
Karabasanlar rüyalarýmýn nasýl da ninnisi olmuþtu..
‘’Bilemezsin’’

Kalbimin derinliði ne yangýnlar görmüþtü,
O kutuplarýn dondurucu soðuðunda..
‘’Bilemezsin’’

Eyyy ayrýlýk;
Nasýl da hepsini yok ettim birer birer,
‘’Bilemezsin’’
Hepsini Tamu’dan alýp, ’’CENNET’’ bahçesine çevirdim..
Çünkü,
Benim adým ‘’SEVGÝ’’……Senin ki ‘’AYRILIK’’
20-03-2021 Niyazi Çelik

Sosyal Medyada Paylaşın: