Sevdamý yazarým daðlara, taþlara bilmelisin
Emanetimi Rabbime teslim edene kadar sevmelisin
Leyla’sýný unutamayan Kays gibi beni görmelisin
Melekler þahit, aþkýmý bende hissetmelisin
Anla artýk sende seni, seni seviyorum diyebilmelisin….
Tarih on dört Mart iki bin üç, günlerden Cuma
Umutlara açýlan bir gül verildi kucaðýmýza
Adý da güzel kendide, gözleri zeytin kara
Nameler dökülür dilimizden güzel kýzýmýza
Aþkýmýz artýk büyüdü geldi beþ yaþýna
Ay gibi parlak yüzü sevecen mi sevecen
Yüreðimiz atýyor, kýzýmýz þakýyordu kendi dilinden
Biliyordu tatlýydý, kýyamýyordu ablasý; onu sevdiðinden
Üçünüz bir olup oturdunuz kral tahtýna gönülden
Kutluyorum kendimi; en güzel hazineye sahibim
En güzeli de; siz benim dünya hazinelerine deðiþmeyeceðim aþklarým…..
Eþim Selma, kýzlarým Tuana ve Aybüke seviyorum sizleri aþklarým….
Y.ÖZCAN
01.08.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.