LAMBAM TİTREDİ ÜSTAD
( Üstadým Abdurrahim Karakoç’a saygýlarýmla )
Hislerin saðrýsýnda, geceyi gündüz yapýp
Karanlýðý atýnca, lambam titredi üstad
Aðrýlarý soyarak, aþk yýldýzýný kapýp
Kuþkusuzca yatýnca, lambam titredi üstad
Kaygýlarý içtiðim, sonu gelmez isyanlar
Yollarýmý biçtiðim, çýðýrtkanca figanlar
Yüreðime ektiðim, beni yýkan hüsranlar
Adým adým batýnca, lambam titredi üstad
Kalbimde çiçek açan, yanýk gecelerime
Günlerimi dolduran, garip hecelerime
Beyaz gülleri saðan, korlu naðmelerime
Alevleri katýnca, lambam titredi üstad
Bana aþký pullayan, candaki yaralarý
Hasretimi çoðaltan, yýldýzlý sevdalarý
Yanýk türkü söyleten, þu allý turnalarý
Zamanýma çatýnca, lambam titredi üstad
Pervâneyim dönerim, aþktýr benim muradým
Iþýklarým dostumdur, budur kolum kanadým
Garip gezen âdemim, yoktur baþka maksadým
Bülbüllerim ötünce, lambam titredi üstad
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.