Hüzünlükent

Meskun mahaller’de aðýtlar savuruyor
yalnýzlýðým.
"Sýðmýyorsun sýðdýramýyorum"Ýçimin duvarlarý dar geliyor kalbime
_______-_______-_______-_______



Ve...
sesini duydum ilk defa yýllar sonra
Sesinde kýrýldý yine sesimin telleri.
Vuruldum, yaralandým o günden beri
andým ismini, isminle yaþadým


her sabahýn ilk ýþýklarýnda uyandým
aradý gözlerim seni.
Nefes almak istedim olmadý gülüm
Yutkunamadým.
Afalladým...
Ýçimde bir þeyler yýkýldý, iþte o an
tam da þuracýkta
doðrulamadým

Bilemedim
kalbim miydi?
Ben miydim?
Yoksa ayný adý paylaþtýðýmýz,
hüzünlükent miydi yýkýlan bilemedim


Ýçimi sýzlattýn onca zaman sonra
Sesinin týnýsýnda aklýma geliþinle
Bi`bilseydin kalbimin seni nasýl sevdiðini
Saçýndan sakalýna aþk beslediðimi
Bi`bilseydin.


Hislerim aðlarken
ayaklarým yine peþine düþüyor.
Gidiþinde umutlarým
gidiþinde gözyaþým saklýydý
Ansýzýn yýkýlmýþtý hayallerim
inancým küsmüþtü
Yüzümden tebessüm silinmiþ
Aþk kirpiklerimden uzaklara düþmüþtü


Hiç durulmadý
bulanýk gökyüzüm.
Sarýsýnda acýlarýmý saklayýp
Kýrmýzýsýnda umutlarým büyüsün diye
Karanfiller ektim içimin enkazýna



Ýzi sürülmez adýmlardý
giderken arkanda býraktýðýn
Zor olsa da inandým
Mavi masallarýn yalancý olduðuna


Ellerimde hayal artýklarý
Sesin uðultulu bir rüzgar kulaklarýmda
Yýllar sonra yine aklýma düþsen de
Göçmen kuþlarla göçüp gittiler
Sana içimin enkazýnda
Karanfiller büyüttüðüm günler.





#hüzünlükent









Sosyal Medyada Paylaşın: