AH BE SEYİT ONBAŞI

AH BE SEYÝT ONBAÞI
Çoktular , kalabalýktýlar,
Ve lakin korkaktýlar.
Gecenin þafaðýnda,
Yani körkaranlýkta,
Sürdüler kara gemilerini.
Çanakkale boðazýna.
O boðaz ki geçilmezdi.
Azgýn emperyalizme bu ülke verilmezdi.

Seyit Onbaþý,
Yaþý yirmi altý
Sýrtladý tam iki yüz on beþ okkayý
Tökezledi ayaðý, yýlmadý Seyit Ali
Dalaðý ha çatladý, ha çatlayacak,
Düþman gemilerine baktý .
Yerleþtirdi top mermisini
Ocean ne kadar büyük,
ne kadar da parlaktý.
Denizden balýklar fýrladý irili, ufaklý
Analar yol gözler kara duvaklý
Yaþmaklarý ýslandý göz yaþlarýyla,
Ne en ufak bir korku vardý yüreklerinde.
Ne de çatlak dudaklarýnda.
Tek düþünce oldular, yumak yumak.
Sýkýlmýþ yumruklarýný, emperyalizmin kafasýna vurmaktý.
Son yumruk Seyit Ali oldu.
O yumruk ki Anadolu’da duyuldu.
Düþmanýn yýrtýk sesi
Soðuk sularda boðuldu.

Ah be Seyit Onbaþý
At yok, öküz yok, bahçe ile toprak yok
Odun kesmiþ satacak
Karnýný doyuracak.
Hamallýktan çok çekti.
Öksürdü derin, derin
Koca adam gün be gün eridikçe eridi.
Ölüverdi aniden
Hastalýðý veremdi.

Ömər Yalçýn
18 Mart 2021
Sosyal Medyada Paylaşın: