Çanakkale

Sicim gibi boþanýrken süngülerin üzerine mermiler,
Gökten yaðan cehennemin altýnda kalan Mehmetler,
Baðýmsýzlýk uðruna haykýrýyordu;
Çanakkale Geçilmez!

Mahþeri kalabalýk ve topla tüfek,
Yok Mehmet de yiyecek ekmek,
Ummadý düþmandan himmet,
Haykýrdý göðe,
Çanakkale Geçilmez!

Sarmýþtý veba gibi dört yaný düþman,
Ýlaç yok Mehmet de olsun ki derman!
Kalplerinde sadece iman!
Ýmandan büyük onlara yoktu derman,
Baðýrdý Mehmet, daða, taþa
Çanakkale Geçilmez!

Ölenler þehit kalanlar gazi,
Kýrmýzýydý topraðýn rengi,
Mehmet’in elinde sevdiðinin resmi,
Evladýna vasiyet etti,
Çanakkale Geçilmez!

Çanakkale’de düþman yenildi,
250.000 can o topraða yýðýldý,
Muallimler, talebeler cennette kavuþtu,
Seslendiler dünyaya!
Çanakkale Geçilmez!
Sosyal Medyada Paylaşın: