Aðladýn mý sessizce kuytu bir köþede otururken Umutsuz bir aþýk gibi, yakardýn mý Allah’a, Utandýn mý gözyaþlarýn yanaklarýna düþerken, Haykýrdýnmý sevdiðini göðsüne, alev alev yanarken.
Bir seviyorum kelimesinde hangi çiçekler açtý kalbinde, Hangi dilekleri tuttun kayan bir yýldýzda, Ufukta görünen bir gemide hangi hayalleri kurdun, Hangi kuþun kanat çýrpmasýnda mutluluða uçtun..
Baktýðýn her yere ateþ böcekleri cývýl cývýl uçarken, Sol göðsünde ki bahçede sevgi çiçeðinemi kondular. Yüreðin dirhem dirhem aþk tutulmasý yaþarken Kim bilir ateþ böcekleri sana neler neler sundular.. 15-10-2020 Niyazi Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
NiCel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.