CİHANGİR SOKAKLARI-ı
CÝHANGÝR SOKAKLARI (I)
Ah Cihangir, yeni doðmuþ bir çocuk gibisin,
Sokaklarýnýn her birleþen köþesinde
Gördüðüm bu sanatçý isimleri,
Görebilene ne büyük mutluluk,
Ya onlarý hissedebilene,
Kaç kiþi bu dükkanlarýn antik camlarýnda
kendini seyretti.
Camdaki hayalinde hapis oldu,
Kaç kiþi hayalini alýp gitti, kurtuluþu seçti.
Kaç kiþi inadýna dedi, inadýna bende varým,
Ah Cihangir, sen biliyor muydun?
Hiç bir yetim çocuðu doyuranýn oldu mu?
Bu þaþalý antika dükkanlarýndaki zenginlik,
Onlarýn hayallerindeki gerçeklik miydi,
Ya da sanatlarýnda ulaþabildikleri hedefler miydi.?
Ah Cihangir, vicdansýz deðildi sokaklarýn,
Peki neden, neden izin verdin?
Yýllarýn kaybolmasýna,
Dahi ressamýn, dahi müzisyenin yok oluþuna,
Neden geçit vermedin öðrenmek isteyen gence,
Antik camlarýn kýrýlýþýnda, hayallerin yok oluþunda,
Umutlarýn bitiþinde,
Senin hiç mi sucun yoktu?
GÜLAY KARAOÐLU05/05/2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.