Ögüt Boşuna
Ögüt Boþuna
Hâlime bakýp da vazgeçtim sanma,
Gördüðün durgunluk yorgunluktandýr.
Ýlgisizliðine kýrgýným amma,
Hâlim, sanmayasýn dargýnlýktandýr.
Vazgeçip kendimi üzer miyim hiç!
Varým yoðum sensin, bilmesen de sen.
Yüzün asýk diye kýzar mýyým hiç?
Hep bekleyeceðim, gelmesen de sen.
Anlatýlmaz ki aþk, yaþayan bilir;
Gözde damla olur, dilde kahkaha.
Bazen kalemlerle bir þiir olur,
Okundukça sarsar, uyutmaz daha.
Aþkýn tuzaðýna akýl erseydi,
Ögüt verilirdi sersem koþana.
Gôzler yâr gôzünde hile görseydi,
Yine de severdi, ögüt boþuna.
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.