erkenci bir akþamýn
daðlarýný omuzladým
acýnýn doðuþunda
dilimde yara bere her karanlýk
sürgünler gibi sancýlý
titremesin ellerin
diyetini ödediðim baharlarda
kendine dönen herbir sessizlik
kayýp kimliksiz mevsimlerde
gözlerime yaðmur býraktýn
bir de hüzün
hala saklýmda
dünlere düþerken adýn
sessizlik vuruyorum yaralarýma
sözü alýnmýþ bir aðustostan
dökümler
tam þuramda...
31/07/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.