yokluðun savunmasýzlýðým
ayak izlerin sözcüklerimin gölgesinde
düþüp gitme
sýzlarken ellerim
kavurur dudaklarýmý bir türkü
ocaðýn ayazý aðlar yüzümde
usulca iner bir akþam alacasý
denizler sürgün rüzgar sesimde
gözlerin soyunurken günahýma
bakýþýnda mesul Ýzmir’in imbatlarý
tellerine vurdukça sazýn
sancýlar akýtýrýz sýzýya
kýyýda kalan her bir limanda
yakarken sesimi
omzunda aðlayan benim
býraktýðýn kuytularda
ardýna düþmeyen ateþler dokundu
ara sokaklarý bile hüzne çýkan bu kentte
darmadaðýn adýmlarda kan olmuþum
sürterken bedenim bir tutam ayrýlýða
sen pervasýzca deðersin ahýma
her hatýrada bir vurgun zamana
biliyorum son deðil
nereye sürüklesem gözlerimi
gecenin karanlýk yüzü
hep kalemimin ucunda...
02/08/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.