nerede olduðunu bilemeyecektim aylardan nisan yaðýþ bulutlarý vardý yaþanmýþ saymayacaktým sicim gibi yaðmur baþladý günlerden perþembe düþmeseydi gök kuþaðý seni görmeyecektim saat 15.15 iskelede Eminönü’ne geçecektim ayný yerde olmayacaktým gün batýmý güneþe tutulmazdým okuduðun þarkýlarý duymasaydým gelmesini beklediðim yaðmurlar seninle ýslanmak kadar güzeldi her damlasýný sessizce getiren rüzgar tek þahidimizdi yaðmur sonu günler aylar buðulu hatýralara karýþtý yaralý gönlümün acýlarý sabah ayazlarýna kalmýþ gibi bilemezdim bir kara arzu gibi dolaþmýþtýk unutmadýk sakladýk yaþanmýþlýðý kanayýp durdu yýllarca avuçlarýmda senden en güzel hatýraydý soðumayan buseler gezdi durdu ruhumda her yaðmur yaðdýðýnda …
10.01.2020 / Üsküdar mustafa kaya Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.