GÖZÜMÜN NURU

Kaçýncý nöbetti tuttuðum nöbet,
Geceyi delerdi gözümün nuru.
Namlunun ucunda ezelle ebet,
Paslarý silerdi gözümün nuru.

Daðýn zirvesinde rüzgârýn sesi,
Bir rehavet sarar hemen herkesi,
Burnumuzu týkar barutun isi,
Bazen de çilerdi gözümün nuru.

Parmaklar tetikte, keskin bakýþlar,
Ne güneþ yakardý, ne karakýþlar,
Semaya yükselir hep yakarýþlar,
Hep huzur dilerdi gözümün nuru.

Kuþlar bile konmaz hudut taþýna,
Kimseler gezemez yalnýz baþýna,
Herkes güven duyar arkadaþýna,
Daðlarý elerdi gözümün nuru.

Duygular yoðundur sýnýr boyunda,
Galip gelmek ister herkes oyunda,
Kahpelik biter mi küfrün soyunda,
Süngüyü bilerdi gözümün nuru.

Ufuklara bakmak gözü yorardý,
Gece bastýrýnca mavzer tarardý,
Kurþun yarasýný hasret sarardý,
Hüzünle gülerdi gözümün nuru,


Sabri Koca


*çilemek: yaðmurun çiselemesi
*bilemek: kýlýç, býçak gibi aletleri kesici hale getirmek

.....teþekkürlerimle....

Gördüm uzaklarda hayali serap
Benden gidiyordun ayaðý türap
Akýl ziyamdýr kalmasýn harap
Seninle dalardý gözümün nuru. ........... Ahmet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: