NEVBAHAR

Eyyam-ý nevbahar, doðurdu cemre.
Aðaçlar çiçeðe, duruyor þimdi.
Kâinat uyuyor ilâhi emre.
Kýþýn göz yaþlarý, kuruyor þimdi.

Dokundu bir ara, sýcaðýn bana,
Karýþtý hissiyat bu solgun câna,
Debdebe içinde, damarým kana,
Bu ne hýz diyerek soruyor þimdi.

Demi gelmiþ aþkýn, uzat elini,
Dolansýn kollarým, sarsýn belini,
Ayýrdým kulaktan saçýn telini,
Papatya ne güzel, duruyor þimdi.

Eyleme! ne olur, Allah aþkýna,
Filizler boy versin, dal’a ýþkýna,
Baharý çevirme, sele taþkýna,
Asi’nin karlarý, eriyor þimdi.

Arif Sami Ýðde




Sosyal Medyada Paylaşın: