Damlalarý da amma iri ha, Adamýn kafasýný yaracak gibi geliyor insana, Bak bir sýr vereyim sana, Bu yaðmurdan hiçbir iz kalmaz sabaha, Koyu bir sis çöker de þehrin üstüne. Sebebi vardýr elbet.Yakýnda geri mi geleceksin ne?
Iþýklarý daha sönmedi bir çok evin, Uykusuzlar giderek çoðalýyor gün be gün, Solgun yüzler,insanlar üzgün, Ama sen yine de sýlaya dönüyorsan sevin, Bu kafir memlekete bu rahmet niye? Sen buralara geri mi geleceksin ne?
Millet!Yakýnda güzel þeyler olacak,inanýn! Kalbimin el deðmemiþ yerinde bir heyecan var, Gözümde bir çiy damlasý,nah,kafam kadar! Bir teli koptu sanki gönül denen kemanýn. Ýçimde bir kuþ açlýktan çýrpýnýr yine, Gittiðin yerlerden geri mi geleceksin ne?
Sevmiyorum bu sulu þepken damlarý, Uyudukça uyuyasým geliyor bakýnca, Kiremitlerden saçlarýma þapýr þapýr akýnca, Gýrtlaklamak istiyorum bu çatýlarý yapan adamlarý. Hayýrdýr inþallah.Nedir sebep bu durduk yere öfkeme? Acaba…Birkaç güne kadar geri mi geleceksin ne?
Durmayacak tufan kanalizasyonlar dolmadan, Bu kent boþuna katlanmaz bu külfete, Bana sensin gibi geliyor sebep bu afete, Hatta…Belki sabah bile olmadan, Beni terk ettiðin þehre; Geri mi geleceksin ne?
Ama her seferkinden farklý, Bu yaðmurda ürkütücü bir þeyler var, Aklýmdaki baþýmý mý gelecek sevgili yâr? Sen;benim ecelimken iki ayaklý. Burnuma kokusu geliyor,biri sarýlmýþ gibi kefene! Heyhat!Yoksa benden önce mi öleceksin ne?
Hercaî Sosyal Medyada Paylaşın:
Hercaî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.