hafta,
pazar’lýk yapýyor sonuyla
keyfini isteyip duruyor
kahya karþýsýnda
bulutlar
þýrýngayla veriyor
topraða baðýmlý suyu
gök,
kubbe oluyor kuþlara
kimi zaman kör kuyu
anlayacaðýn bütün gün uðraþýp durdum
güneþi batýrayým diye ufukta
dün eþi olmasýn diye gün
alaca karanlýkta
ee kolay deðil pazarlýk yaparken tezgaha cumartesi koymak
fin caný çekerken kahve
falýnda köpük olmak
haftanýn son gününde
deminde deðil þiir
kahveler gözlerimden
kahyanýn keyfi bilir..