Zaman acı....

Zamanýn sen vaktindeyim...
Yükü aðýr, acýsý çetin...

Korkak bakýþlarým etrafa bakýnýr...
Bir çare dokunuþ bekler....
Annemin pamuk dokunuþlarý
gelir aklýma....
olaydý...ah....

Kalbim tez yatýþýrdý....
Savaþmayý çabucak býrakmazdý...
Ayrýlýðýn karanlýk yüzü aydýnlanýr...
Dökülen yaþlarým yanaklarýmdan süzülmezdi....

Baþýmýn yastýk yüzü görmediði...
Uykunun gözlerimi unuttuðu.....
Tokatý sert, sýzýsý derin...
Yalanla gerçeðin buluþtuðu...
Dostlarýný en iyi tanýdýðýn...
Zamanýn sen vaktindeyim...

Bir kelimenin,
kuruyan kalbime su gibi ilaç olacaðýný beklerken....
Annemin aðzýnda soðutup içirdiði çorba gelir aklýma....
Çocukluðum düþer gecemin ortasýna....
Boðazým düðümlenir....aðlarým...

Gölgesi bile yeterdi...
Hayattan istediðim rengi söker alýrdým...
Her ne olursa olsun korkmazdým...
Anneme sarýlýr unuturdum...

Þimdi çaresizim....
Zamanýn sen vaktindeyim...
Hayatýn tüm renklerini kaybettim....
Son limanda beklerim.....


Sosyal Medyada Paylaşın: