Ayrılık onmaz yara
Yanýndaki sevdayý hep uzakda aradýn
Kaf daðýnda bak gönül iner dedin inmiyor
Yalvar artýk mevlaya olsun senin muradýn
Ne kadar el açsanda yürek sýzýn dinmiyor
Umutlarým yerle bir gelen geçen basýyor
Sevdan acý poyrazým her seherde esiyor
Ayrýlýk onmaz yara býçak gibi kesiyor
Gurbet oldum gönlüme giden geri dönmüyor
Vurgun yerse yüreðin tutunacak dal ara
Sarýlmazsan bir dosta kapanmazki bu yara
Dertler cirit atýyor yürek döndü bak hara
Buz daðýný yutsada gönül suya kanmýyor
Rücu etmem sevgimden mahþere kadar varým
Cana candan baðlýyým her gün artsa efkarým
Özümden baþlayarak herkesi yakar narým
Baðrýmda yanan volkan sen gelmezsen sönmüyor.
Endazeyi kaçýrdým azým çoðum kalmdaý
Tüm dertler bana kaldý baþka beden almdý
Söz geçmiyor gönlüme çok denedim olmadý
Gönül sana yangýn ya baþkasýna yanmýyor
Geceyi dost bilirim sýrdaþým oldu benim
Huzur buldum onunla oydu benim sevenim
Tüm bedenim eskidi bozuldu artýk tenim
Hikmetim zaten yaya aþk atýna binmiyor
Hikmet DURKUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.