Bir sehpa kurulurdu
Þarap mahzenlerinin
Eskimiþ serinliðinde
Oynaþýrdý kelimeler
Dudaklarýn
Yemiþ veren bekaretinde
Ama hiç kimse söylemezdi
Gerçeklerin baðbozumunu
Gülücüklerin karanlýðýna
Sanki mavi devler beklenirdi
Ýlkbaharýn renkli þölenlerinde
Nisan’da geçerdi Mayýs’da
Bir gitarýn tellerinde kýrýtarak
Hiç bir zaman
Denizin sesi duyulmazdý
Kýlýçlarýn ahenkli þýkýrtýlarýnda
Ellerini yüzüne kapatýrdý
Söz söylemeye
Gücü olmayan kadýnlar
Tarih utanýrdý...