Vedia

Bir bir eksiliyoruz eskiyen fotoðraflardaki yüzlerimiz...
Soframýzdaki tabak sayýsý azalýyor çatal býçak sesleri cýlýzlaþýyor...

Bir zamanlar sevinç ve mutluluk veren o sesler o gülüþler o görüntüler o kokular
Göç ediyor birer birer...

Kalabalýklar yalnýzlaþýyor,yalnýzlýklar kalabalýklar doðuruyor içimizde...

Yol uzun deðildir her zaman
Bir adým sonrasý nefessizlik her an...

Kýrýk bir kalbin yaþlarýný koyma gözlere
Sevginin,iyiliðin iz’ini býrak
G i d e r k e n. !

’O’nun emanetiyiz her birimiz
Ve herkes emanettir birbirine...!

13.12.2019


Edebiyat Defteri seçici kuruluna,Edebiyat Defteri Ailesine sonsuz teþekkür ve sevgilerimle..

Her dem sevgi ile þiir ile....
Saygýlarýmla...



Sosyal Medyada Paylaşın: