OLMUYOR

Yýrtýldý kaðýdým, yazmaz kalemim.
Gönül dolu artýk, inan almýyor.
Kalbim param parça, konuþmaz dilim.
Yürek viran oldu, içten sýzlýyor.

Vurgun yemiþim, tam sol yanýmdan.
Bu hasretlik çok acý, inan ölümden.
Usandým býktým, tatlý canýmdan.
Çileyle doluyum, yüzüm gülmüyor.

Haykýrsam sesimi, þu daðlar duymaz.
Karlar yaðsa üstüme, yürek üþümez.
Baðlandý dizlerim, artýk yürümez.
Bülbül güle küskün, artýk ötmüyor.

Hayatýn ne tadý ne tuzu, artýk kalmadý.
Ömrüm verdim feleðe, bir gün vermedi.
Göz yaþlarým sel oldu’ da, silen olmadý.
Ne yapsam, ne etsem, artýk olmuyor.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.

Sosyal Medyada Paylaşın: