Ne sana gelebiliyorum ne kendimi gönderebiliyorum kendimden. kamilmustafaoz
Ne sana gelebiliyorum ne kendimi gönderebiliyorum kendimden.
Aklýmda deli sorular mý gece uykumu kaçýran, Yoksa geceyi bekleyen ben mi sorularý soran. Bedenim hapsolsa da bu þehrin dört duvarlarýnýn arasýnda, Ruhum gezer bomboþ sokaklarýný arþýnlarýmla.
Sonra ansýzýn, sensiz, kimsesiz bir park belirir gecenin içerisinde, Yarýsý karanlýk, yarýsý alaca, benim gibi ýssýzlýðý. Sýrat kadar ince, kýlýçtan keskin, sabahýn ayazýný donduran düþüncelerimle. Ne sana gelebiliyorum ne kendimi gönderebiliyorum kendimden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kamilmustafaoz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.