Arife Mektup 3

Akþamýn hüzünü düþtü gönlüme
Bekletme yollarda artýk gel oðul
Geceler sis gibi çöker üstüme
Bekletme yýllarca artýk gel oðul.

Payýmýza düþmüþ gam ile keder
Ne yapalým evlat buyumuþ kader
Kalem böyle yazmýþ kul eza eder
Uzamasýn çilen artýk gel oðul

Suçsuz yere verdiler bu cezayý
Unutmuþ kim varsa ahde vefayý
Fayda etmez verseler de dünyayý
Hiç bir þey istemem artýk gel oðul.

Küçük yavrun her gün seni sayýklar
Sorar ’’dede neden bu ayrýlýklar’’
Bir küçük resminle kendin oyalar
Üzülmesin yavrun artýk gel oðul.

Sen bir muallimdin eli kalemli
Seviyordun mesleðini o denli
En son ziyarette gözlerin nemli
Dinsin göz yaþlarýn artýk gel oðul

Gelen her mektubun hasret kokuyor
Yazdýðýn her satýr yürek burkuyor
Üzülme diyorsun fakat olmuyor
Çile dert olmadan artýk gel oðul

Sen Yunus’tun incitmedin kimseyi
Ýstemezdin hiç bir kulu üzmeyi
Duruþunla gösterirdin sevmeyi
Bedelini ödedin sen gel oðul.

Kesmedim umudu yüce Mevla’dan
Odur kainatý var eden yoktan.
Ya bir seher vakti, ya gün batmadan.
Uzatma yollarý artýk gel oðul.

Arifim çileden gamdan kederden
Kurtarsýn mazlumu Rabbim tez elden
Dileðim çok fazla vakit geçmeden
Bir ezan vaktinde artýk gel oðul




*********************

Sosyal Medyada Paylaşın: